wykształcenie średnie

См. также в других словарях:

• wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… …   Słownik języka polskiego

• średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… …   Słownik języka polskiego

• elektrotechnik — m III, DB. a, N. elektrotechnikkiem; lm M. elektrotechnikicy, DB. ów «specjalista w zakresie elektrotechniki, mający wykształcenie średnie» …   Słownik języka polskiego

• konieczny — koniecznyni, koniecznyniejszy «nie dający się uniknąć, bezwzględnie potrzebny; nieuchronny, nieodzowny, niezbędny, przymusowy» Konieczna operacja. Konieczny wyjazd. Wykształcenie średnie konieczne. ∆ filoz. Sąd konieczny «sąd (twierdzenie)… …   Słownik języka polskiego

• technik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. technikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykwalifikowany pracownik mający wykształcenie średnie w określonej dziedzinie wiedzy technicznej; także: tytuł absolwenta… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• średni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (zwykle o parametrach, o czymś, co mierzy się w jakiejś skali itp.): taki, który w porównaniu z innymi sytuuje się gdzieś pośrodku, zajmuje centralne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• felczer — m IV, DB. a, Ms. felczererze; lm M. felczererzy, DB. ów «pracownik służby zdrowia, mający średnie wykształcenie medyczne, uprawniony do wykonywania prostszych czynności lekarskich» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa …   Słownik języka polskiego

• technik — m III, DB. a, N. technikkiem; lm M. technikicy, DB. ów 1. «specjalista w zakresie określonej dziedziny wiedzy technicznej, mający odpowiednie średnie wykształcenie; tytuł nadawany absolwentom technikum» Technik budowlany, drogowy, samochodowy,… …   Słownik języka polskiego